Główną celebracją Triduum Paschalnego, jak i całego roku liturgicznego, jest wieczorna Wigilia Paschalna, najbardziej uroczysta liturgia w całym Kościele, przynależąca już z natury do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego.

Ze swej istoty jest ona nocnym czuwaniem (vigilare – czuwać) na cześć Pana, nawiązującym do wyjścia Izraelitów z niewoli egipskiej, szczególnie zaś dla chrześcijan; do nocy zmartwychwstania Chrystusa. Wszystko po to, aby uświadomić sobie, iż jest to największe wydarzenie nie tylko w czasie świąt paschalnych – ale w całej historii ludzkości. Liturgia ta pełna jest symboli, żyje symbolami i dzięki nim przekazuje nam prawdę o Nowym Życiu.

Wigilia Paschalna odbywa się po zapadnięciu zmroku. Celebrację rozpoczyna się przy zgaszonym świetle. Ma to podkreślić wymowę Wigilii; czuwania nocnego, a także wyrazistości symbolu światła, które rozświetli mroki naszych serc, a którym jest sam Chrystus.
W prezbiterium ustawia się figurę Zmartwychwstałego, zasłania się płótnem figurę ciała Jezusa w Bożym Grobie, krzyż procesyjny ozdabia się czerwoną stułą. Całą liturgię Wigilii Paschalnej odprawia się w białych szatach liturgicznych.

Liturgia Światła

Liturgia ta, zwana lucernarium, nawiązuje do symbolu światła. Najpierw, przed kościołem zapala się pochodnię lub ognisko, z którego ogień się święci. Światło wnoszone do świątyni symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa, który jest Światłością Świata. Następnie ozdabia się ziarnami kadzidła wielką, woskową świecę – Paschał, który symbolizuje Chrystusa. Kreśli się na niej także krzyż, cyfry bieżącego roku oraz greckie litery: Alfa i Omega i zapala od poświęconego ogni. Procesja światła uroczyście wnosi światło Nowego Życia do świątyni, ale także do naszych serc. Kapłan wnosi je do kościoła, zatrzymując się w trzech stacjach; za każdym razem lud wyraża swoją wdzięczność za dar oświetlenia drogi do zbawienia. Gdy zapalone zostają już wszystkie światła w świątyni, Paschał umieszcza się przy ołtarzu. Tam następuje bardzo podniosła chwila: kapłan wykonuje dziękczynno-uwielbieniowy hymn Exsultet – uroczyste Orędzie Wielkanocne, w którym zawiera się cała teologiczna symbolika paschału, jak i całej Wigilii Paschalnej oraz tajemnicy Zmartwychwstania. Wierni trzymają zapalone świece na znak, iż przyjmują światło zbawienia, przyniesione przez Chrystusa.

Liturgia Słowa Bożego

Liturgia Słowa Wigilii Paschalnej przewiduje do dziewięciu czytań (7 ze Starego Testamentu; 2: Epistoła i Ewangelia, z Nowego Testamentu). Można jednak zmniejszyć ilość czytań; nie można wszakże pominąć czytania z Księgi Wyjścia (Wj 14) o wyjściu Narodu Wybranego z Egiptu, Epistoły oraz Ewangelii o zmartwychwstaniu Chrystusa. Układ wygląda następująco: czytanie, psalm, modlitwa. Przed Epistołą zapala się wszystkie światła i świece.

W czytaniach wierni wsłuchują się w orędzie wielkich dzieł, jakich Pan dokonał w historii ludzkości. Podkreślają one jedność dzieła Stworzenia z dziełem Zbawienia oraz wagę wydarzeń, które dokonywały się w historii ludzkości: ofiara Izaaka, Wyjście z Egiptu, Przymierze, zapowiedź oczyszczenia. Modlitwy rozdzielające czytania interpretują perykopy w świetle wydarzeń wielkanocnych. Szczególnie ważne w Liturgii Słowa są dwa śpiewy: Gloria (po ostatnim czytaniu ze ST), któremu towarzyszy bicie dzwonów i zapalenia świec ołtarzowych, a które symbolizuje przejście ze Starego Przymierza do Nowego Testamentu, oraz aklamacja Alleluja, która pojawia się w Liturgii pierwszy raz od początku Wielkiego Postu. Po Ewangelii następuje homilia.

Liturgia Chrzcielna

Cudowne przejście Narodu Wybranego przez wody Morza Czerwonego w Tradycji Kościoła było od początku postrzegane jako zapowiedź; typ obmycia wiernych w wodach sakramentu Chrztu Świętego, który daje nowe życie wyznawcom Chrystusa. Było ono oswobodzeniem z dotychczasowego życia bez Boga. Po Liturgii Słowa kapłan wypowiada słowa wprowadzenia; rusza procesja do chrzcielnicy, kantorzy śpiewają Litanię do Wszystkich Świętych. Tam następuje uroczysta modlitwa poświęcenia wody w formie prefacji, która wyraża teologię i chrześcijańską symbolikę wody. Następnie celebrans, wraz z diakonami zanurza w wodzie chrzcielnej Paschał, przyniesiony w procesji. Zanurzenie to oddaje prawdę, iż chrzest jest sakramentem, w którym wraz z Chrystusem umieramy i powstajemy – wynurzamy się do nowego życia, przez dokonujące się zmartwychwstanie. Następnie przystępuje się do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych. Wierni z zapalonymi świecami odnawiają przyrzeczenia, które ich rodzice złożyli w czasie chrztu. Celebrans, zanurzywszy z nowo poświęconego źródła wody chrzcielnej, kropi zgromadzenie liturgiczne.

Liturgia Eucharystyczna

Liturgia Eucharystyczna Wigilii Paschalnej przebiega tak jak podczas każdej Mszy Świętej. Warto zwrócić uwagę na prefację używaną w liturgii; ona także oddaje teologię tej Świętej Nocy, w której Jezus Chrystus zmartwychwstał.

Wigilia Paschalna kończy się normalnym rozesłaniem wiernych, jak we Mszy Świętej (Idźcie w pokoju Chrystusa, Alleluja, alleluja).

Zapraszamy na Liturgię Wigilii Paschalnej, która rozpocznie się o godz. 19:00.